Mar 2015
Bij een appartement met veel glas is de kans op oververhitting altijd groter dan bij een ééngezinswoning. Dit komt vooral door het verliesoppervlak. Bij een gewone woning zijn de verliesoppervlaktes groter, waardoor er langs deze verliesoppervlaktes meer warmte verloren gaat en de woning dus makkelijker kan afkoelen. Een appartement grenst in veel veel gevallen vooral aan andere appartementen en heeft dus een kleiner verliesoppervlak.
Deze oververhitting werd aangepast door een slimme beschaduwing van de terrassen. Een tweede grote aanpassing is de keuze van het glas. Hier werd niet voor zonnewerend glas gekozen maar voor gewoon dubbel glas met een U-waarde van 0.8 W/m²K. Dit glas heeft van ‘nature’ een lagere zonnetoetredingsfactor (ZTA). Door deze twee gegevens goed aan te pakken scoren deze appartementen toch optimaal op vlak van oververhitting.
